Het gevoel dat je ergens thuis komt!
Afgelopen week was ik even bij mijn ouders in Brabant. Ik ben daar opgegroeid, om precies te zijn in Udenhout. Op zich heb ik echt helemaal niets te klagen, maar naar mijn ‘vroegere’ thuis rijden, is altijd een feestje van herkenning. Het brengt altijd echt iets in me los en wat het precies is, is moeilijk te omschrijven.
Als het verkeer het toe laat, rijd ik vanuit Zwijndrecht richting Breda. Ik vervolg mijn weg richting Waalwijk, waar ik bij de afslag richting de Efteling eraf ga. Vervolgens via Loon op Zand richting Udenhout. Allemaal herkenningspunten!
Het zonnetje scheen afgelopen donderdag, het was prachtig. Mooi om de paarden door de wei te zien rennen en het geklikklak van hun hoeven te horen! Nee, ik vond het niet erg om te moeten blijven hangen achter een traktor en even te stoppen bij de bakker waar de geur van versgebakken brood en gebak je tegemoet komt. De mensen bij de bakker, slager, kruidenier en zelfs ook de schoenenwinkel kennen je nog. Het zijn klasgenoten van vroeger en zo leuk om hun telkens weer nog even te zien. Het is ook onbewust geruststellend dat je weet dat ze daar nog zijn.
De Efteling was vroeger ons vaste uitje. Met een jaarabonnement op zak gewoon lekker op de fiets er naar toe. Het was toen nog niet zo groots en commercieel als nu. De draaimolen, schommels en het Sprookjesbos waren onze vaste prik. Maar niet alleen de Efteling, ook de Drunense Duinen waren onze speeltuin. We kenden de paden op ons duimpje, welke klimbomen er gingen komen en vierden hier onze verjaardagsfeestjes. Bij restaurant Bosch en Duin de Udenhoutse broeder eten, is nog altijd een must!
En Carnaval! Wat een feest was dat. Het begon al op de elfde van de elfde. En dan aftellen naar D-day en je bezighouden met je kostuum. Op vrijdagavond begonnen we al en hielden het vol tot dinsdag avond, de avond waarop Kupke Stijloor op de brandstapel ging. En natuurlijk op de woensdagmiddag haringhappen in onze stamkroeg Bobby Bunt in Tilburg. En meestal was ik daarna een week ziek… Allemaal geweest!
Dat laatste, dat vind ik wel eens eng. Het komt niet meer terug, tenminste niet in die vorm! Natuurlijk kun je de plekken nog altijd bezoeken, maar het onbezorgde is er een beetje vanaf. Voorlopig zolang als ik kan, blijf ik van mijn ouders en van de bezoekjes aan mijn vroegere thuis, gewoon lekker genieten.
Fijn weekend!
X
Marieke Hagesteijn
Latest posts by Marieke Hagesteijn (see all)
- O My Bag: Cadeautip! - 5 oktober 2022
- DoDo: hotspot in centrum van Rotterdam - 14 september 2022
- O My Bag: tassen van appelleer! - 14 september 2022
